Από όταν πρωτοείδα βιντεάκια στο internet για quadcopters (ή quadrocopters) ήθελα να φτιάξω και εγώ ένα. Η αλήθεια είναι ότι έχει περάσει πολύς καιρός και το μόνο που έχω κάνει είναι απλά να βλέπω περισσότερα σχετικά βιντεάκια.
Ωστόσο τα quadcopters γίνονται όλο και πιο γνωστά αλλά και προσιτά στο ευρύ κοινό, είτε αγοράζοντάς τα έτοιμα ή σε μορφή kit με όλα τα εξαρτήματα έτοιμα για συναρμολόγηση. Αλλά πιο σημαντικά ακόμα υπάρχει και η δυνατότητα να φτιάξει κάποιος μόνος του, χρησιμοποιώντας οδηγίες και λογισμικό που θα βρει στο διαδίκτυο, είτε για την κατασκευή τηλεκατευθυνόμενων είτε αυτόνομων quadcopters.
Πέρα από ένα ενδιαφέρον χόμπι όμως, τα εν λόγω ελικοπτεράκια με 4 (ή και παραπάνω) έλικες, αποτελούν και πεδίο έρευνας σε διάφορα εργαστήρια πανεπιστημίων. Στο πρόσφατο TED (2012), ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, Vijay Kumar, παρουσίασε μέρος της έρευνας που γίνεται από φοιτητές του. Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τι καταφέρνουν να κάνουν. Όλη η παρουσίαση έχει τρομερό ενδιαφέρον αλλά πραγματικά κορυφώνεται όσο πλησιάζει στο τέλος και κλείνει για μένα με τον πιο εντυπωσιακό ίσως τρόπο.
Όλα αυτά μου αφήνουν όμως μια γλυκόπικρη γεύση. Βλέποντας την έρευνα που κάνουν πανεπιστήμια στο εξωτερικό, αναρωτιέμαι γιατί εμείς να μην μπορούμε να κάνουμε ανάλογα πράγματα στα δικά μας πανεπιστήμια. Πρέπει να πω εδώ βέβαια ότι θεωρώ ότι όλο και κάτι γινόταν στο Πολυτεχνείο Κρήτης όταν ήμουν εκεί φοιτητής και από ότι μαθαίνω τώρα γίνονται κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα (για άλλα ιδρύματα στην Ελλάδα είναι αλήθεια ότι δε ξέρω). Ωστόσο τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα.