ηλεκτρονικά – imargonis.gr

Η επανάσταση που φέρνει το open source hardware

Με ενθουσιάζουν συνεχώς projects όπως το Arduino, οι 3D εκτυπωτές (π.χ. RepRap, Fab@Home) και οτιδήποτε έχει να κάνει γενικότερα με πράγματα που μπορεί να φτιάξει κανείς μόνος του, χρησιμοποιώντας γνώση που κυκλοφορεί ελεύθερα και συμβάλλοντας κι ο ίδιος με ότι έχει μάθει. Μου αρέσουν οι δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας αλλά μου αρέσει και αυτή η συντροφικότητα, αυτή η δημιουργία κοινοτήτων (community).

Όταν προσπαθώ να εξηγήσω σε φίλους και γνωστούς αυτό τον ενθουσιασμό μου συνήθως με κοιτάνε με μισό μάτι. Δε μπορούν να με καταλάβουν. Ίσως απλά να μη τους ενδιαφέρει, αλλά πολλές φορές νοιώθω ότι εγώ είμαι αυτός που δεν έχει βρει το τρόπο να εξηγήσει και να μεταφέρει αυτόν τον ενθουσιασμό.

Πριν από μερικές ημέρες ανέβηκε στην σελίδα του TED η ομιλία ενός από την ομάδα του Arduino. Βλέποντας την ομιλία του ένοιωσα για άλλη μια φορά αυτόν τον ενθουσιασμό για την επανάσταση των “Makers”. Σκέφτηκα λοιπόν, ότι αφού εγώ δε καταφέρνω να μεταφέρω και να εξηγήσω πόσο σημαντικό θεωρώ ότι είναι το υλικό ανοιχτού κώδικα (open source hardware), από εδώ και στο εξής να δείχνω σε όλους αυτή την ομιλία. Αν και αυτή δεν είναι ικανή να εξηγήσει και να ενθουσιάσει τότε θα πρέπει απλά να αποδεχτώ ότι στο συγκεκριμένο θέμα οι περισσότεροι από τους φίλους και γνωστούς μου σκέφτονται διαφορετικά από εμένα.

Μια ακόμα ομιλία, επίσης από το TED, που θεωρώ ότι μπορεί να αποτελέσει και αυτή πηγή έμπνευσης όπως η παραπάνω, είναι αυτή από τον ιδρυτή του open source ecology.

Πρώτο boot του Raspberry Pi

Αφού έφτασε το Raspberry Pi στα χέρια μου, ήθελα να το δοκιμάσω, παρόλο που ακόμα δεν ξέρω τι ακριβώς θα κάνω μαζί του.

Αρχικά, προμηθεύτηκα μια SD κάρτα, κατέβασα τη διανομή του Archlinux (που είναι και η διανομή που χρησιμοποιώ γενικότερα) για ΑRM επεξεργαστές και τη φόρτωσα στη κάρτα. Για τροφοδοσία χρησιμοποίησα ένα καλώδιο USB σε micro USB που είχα από το κινητό μου και το συνέδεσα με μια τροφοδοτούμενη θύρα του laptop μου. Με ένα καλώδιο HDMI συνέδεσα το “RasPi” στη τηλεόραση και … επιτυχία!

Προς το παρών όμως δεν είχα διαθέσιμο κάποιο USB πληκτρολόγιο. Έτσι συνέδεσα μέσω της θύρας ethernet το RasPi στο router. Στη συνέχεια κατάφερα να συνδεθώ από το laptop μου μέσω ssh. Έστω και με πλάγιο τρόπο μπορούσα να το ελέγξω.

Δυστυχώς δε προχώρησα παραπέρα λόγω περιορισμένου χρόνου. Ελπίζω σύντομα να έχω την ευκαιρία να κάνω πολύ περισσότερα.

Έφτασε!

Σήμερα έφτασε, επιτέλους, το Raspberry Pi που περίμενα.

Χάρηκα πολύ που το έχω πλέον στα χέρια μου, παρόλο που δεν έχω αποφασίσει ακόμα τι θα το κάνω και μάλιστα δεν έχω καν διαθέσιμα ότι εξαρτήματα χρειάζεται για να το δοκιμάσω.

Μαζί με το Raspberry Pi με περίμενε μια μίνι έκπληξη, ένα μπλουζάκι από τη Farnell.

Ε-ε-έρχεται! Το Raspberry Pi!

Raspberry Pi logo

Επιτέλους! Σήμερα έλαβα ένα e-mail (από την Farnell) ότι απεστάλη το Raspberry Pi που είχα παραγγείλει. Έχουν περάσει σχεδόν 3 μήνες από όταν έκανα την παραγγελία (και αφού ήδη περίμενα κάμποσο καιρό τη σειρά μου για να μπορέσω να παραγγείλω).

Έτσι, την επόμενη, ή το αργότερο τη μεθεπόμενη, εβδομάδα, θα έχω και εγώ στα χέρια μου ένα Raspberry Pi. Τι θα το κάνω όμως; Ήξερα ότι θα καθυστερήσει η σειρά μου και έτσι όλο αυτόν τον καιρό δεν ασχολήθηκα ούτε να προμηθευτώ κάποια από τα αναγκαία εξαρτήματα (π.χ. κάρτα SD για το λειτουργικό, τροφοδοσία κτλ.) αλλά και δεν ψάχτηκα πως θα μπορούσα να το αξιοποιήσω.

Έχω βέβαια κάτι στο μυαλό μου, να το χρησιμοποιήσω για κάτι μεταξύ media center και set top box. Να μπορώ να κάνω surfing στο διαδίκτυο μέσω της τηλεόρασης και να μπορώ να βλέπω ταινίες, streaming videos, να ακούω μουσική. Δεν είναι κάτι πρωτότυπο αυτό, αλλά δε ξέρω και πόσο εύκολο ή δύσκολο θα είναι. Το ξέρω βέβαια ότι υπάρχουν και έτοιμες και πιθανόν καλύτερες και ίσως και πιο φτηνές λύσεις αλλά σημασία εδώ έχει και η χαρά ότι θα φτιάξεις κάτι μόνος σου. Το καλό είναι ότι δουλεύουν πολλοί πάνω σε κάτι τέτοιο και θα υπάρχουν έτσι αρκετές πληροφορίες διαθέσιμες.

Μια άλλη σκέψη ήταν να το χρησιμοποιήσω για να φτιάξω ένα μετεωρολογικό σταθμό. Αυτό από ότι κατάλαβα έχει απασχολήσει μεν και άλλους αλλά μάλλον είναι πιο δύσκολο. Και τελικά από μόνο του το Raspberry Pi μπορεί και να μην είναι αρκετό και να χρειάζεται και κάποιο είδος μικροελεγκτή, πέρα από τους διάφορους αισθητήρες. Αυτή την ιδέα μάλλον θα την αφήσω για αργότερα, για το … επόμενο Raspberry Pi!

Όπως και να έχει, είναι φανερό ότι φαντασία να έχει κανείς και μπορεί να κάνει πολλά και διάφορα με μια τέτοια συσκευή. Οι δυνατότητες που ανοίγονται μπροστά μας είναι τεράστιες. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε πως θα εξελιχθούν αυτές οι προσπάθειες.

Περιμένω να ακούσω ιδέες και από εσάς στα σχόλια. Πως θα μπορούσε κανείς να αξιοποιήσει το Raspberry Pi;

Εντυπωσιακή ομιλία στο TED2012 για ιπτάμενα ρομπότ (quadcopters)

Από όταν πρωτοείδα βιντεάκια στο internet για quadcopters (ή quadrocopters) ήθελα να φτιάξω και εγώ ένα. Η αλήθεια είναι ότι έχει περάσει πολύς καιρός και το μόνο που έχω κάνει είναι απλά να βλέπω περισσότερα σχετικά βιντεάκια.

Ωστόσο τα quadcopters γίνονται όλο και πιο γνωστά αλλά και προσιτά στο ευρύ κοινό, είτε αγοράζοντάς τα έτοιμα ή σε μορφή kit με όλα τα εξαρτήματα έτοιμα για συναρμολόγηση. Αλλά πιο σημαντικά ακόμα υπάρχει και η δυνατότητα να φτιάξει κάποιος μόνος του, χρησιμοποιώντας οδηγίες και λογισμικό που θα βρει στο διαδίκτυο, είτε για την κατασκευή τηλεκατευθυνόμενων είτε αυτόνομων quadcopters.

Πέρα από ένα ενδιαφέρον χόμπι όμως, τα εν λόγω ελικοπτεράκια με 4 (ή και παραπάνω) έλικες, αποτελούν και πεδίο έρευνας σε διάφορα εργαστήρια πανεπιστημίων. Στο πρόσφατο TED (2012), ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Πενσυλβάνια, Vijay Kumar, παρουσίασε μέρος της έρευνας που γίνεται από φοιτητές του. Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τι καταφέρνουν να κάνουν. Όλη η παρουσίαση έχει τρομερό ενδιαφέρον αλλά πραγματικά κορυφώνεται όσο πλησιάζει στο τέλος και κλείνει για μένα με τον πιο εντυπωσιακό ίσως τρόπο.

Όλα αυτά μου αφήνουν όμως μια γλυκόπικρη γεύση. Βλέποντας την έρευνα που κάνουν πανεπιστήμια στο εξωτερικό, αναρωτιέμαι γιατί εμείς να μην μπορούμε να κάνουμε ανάλογα πράγματα στα δικά μας πανεπιστήμια. Πρέπει να πω εδώ βέβαια ότι θεωρώ ότι όλο και κάτι γινόταν στο Πολυτεχνείο Κρήτης όταν ήμουν εκεί φοιτητής και από ότι μαθαίνω τώρα γίνονται κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα (για άλλα ιδρύματα στην Ελλάδα είναι αλήθεια ότι δε ξέρω). Ωστόσο τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα.